wytrącać

wytrącać
{{stl_3}}wytrącać {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɨtrɔnʦ̑aʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}]{{/stl_4}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_6}}wytrącić {{/stl_6}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}vɨtrɔɲʨ̑iʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}I. {{/stl_31}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wybić{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\wytrącać komuś coś z ręki {{/stl_22}}{{stl_14}}jdm etw aus der Hand schlagen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wyrwać{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn aus dem Schlaf/den Gedanken reißen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}wytrącić kogoś z równowagi {{/stl_22}}{{stl_14}}jdn aus dem Gleichgewicht bringen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}3) {{/stl_11}}{{stl_12}}chem {{/stl_12}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}wydzielić{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_22}}\wytrącać jakiś związek z roztworu {{/stl_22}}{{stl_14}}eine Verbindung aus einer Lösung ausfällen {{/stl_14}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_11}}4) {{/stl_11}}{{stl_18}}\wytrącać komuś {{/stl_18}}{{stl_63}}broń{{/stl_63}}{{stl_18}} z ręki {{/stl_18}}{{stl_14}}jdm die Waffe aus der Hand winden {{/stl_14}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_31}}II. {{/stl_31}}{{stl_26}}vr {{/stl_26}}{{stl_12}}chem {{/stl_12}}{{stl_40}}osad: {{/stl_40}}{{stl_14}}ausfällen {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • wytrącać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytrącaćam, wytrącaća, wytrącaćają, wytrącaćany {{/stl 8}}– wytrącić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wytrącaćcę, wytrącaćci, wytrącaćtrąć, wytrącaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytracać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wytracaćam, wytracaća, wytracaćają, wytracaćany {{/stl 8}}– wytracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wytracaćcę, wytracaćci, wytracaćtrać, wytracaćcony rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}} zgładzić, zabić wiele osób, zwierząt …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytracać – wytracić szybkość [prędkość] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jadąc jakimś pojazdem, stopniowo zmniejszać jego szybkość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacznij już wytracać szybkość, bo zaraz wjeżdżamy do miasta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrącać się – wytrącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o składniku (składnikach) czegoś: oddzielać się, wydzielać się, np. z roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roztworu wytrącają się kryształy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrącać – wytrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}broń z ręki {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać przeciwnika środków działania, argumentów w dyskusji itp., uniemożliwiać mu dalszy spór, słowną obronę lub atak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytrącić komuś broń z ręki,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… …   Słownik frazeologiczny

  • wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… …   Słownik języka polskiego

  • wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… …   Słownik języka polskiego

  • grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …   Słownik języka polskiego

  • niecierpliwić — ndk VIa, niecierpliwićwię, niecierpliwićwisz, niecierpliwićliw, niecierpliwićwił, niecierpliwićwiony «doprowadzać kogoś do utraty cierpliwości, wywoływać zniecierpliwienie; wytrącać z równowagi, denerwować, drażnić» Niecierpliwił ją swoim… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”